سانترال پاناسونیک قیمت و سانترال چاپ
کد تلفن گویا سانترال
سانترال سوال اختراع تلفن سانترال چه کسی است؟ الکساندر گراهام بل اغلب به عنوان مخترع تلفن سانترال از زمانی که اولین حق ثبت اختراع موفق به او اعطا شد، شناخته می شود. با این حال، بسیاری از مخترعان دیگر مانند الیشا گری و آنتونیو میوچی وجود داشتند که تلگراف ناطق را نیز توسعه دادند. نسبت دادن مخترع یا مخترعان واقعی به یک اختراع خاص می تواند کاری دشوار باشد. اغلب اعتبار به مخترع کاربردی ترین یا بهترین اختراع می رسد تا مخترع (های) اصلی. اتفاقاً در مورد اختراع تلفن سانترال هم همینطور است! بحث و جدل زیاد است. فتنه در مورد اختراع تلفن سانترال. پرونده های قضایی، کتاب ها و مقالاتی در مورد این موضوع تولید شده است. البته الکساندر گراهام بل پدر تلفن سانترال است. پس از همه اینها این طرح او بود که برای اولین بار به ثبت رسید، با این حال، او اولین مخترعی نبود که ایده تلفن سانترال را مطرح کرد. آنتونیو مائوچی، یک مهاجر ایتالیایی، در سال 1849 شروع به توسعه طراحی تلگراف یا تلفن سانترال ناطق کرد. در سال 1871، او یک هشدار (اعلام یک اختراع) برای طراحی یک تلگراف ناطق ارائه کرد. به دلیل سختی ها، میوچی نتوانست اخطار خود را تمدید کند. نقش او در اختراع تلفن سانترال نادیده گرفته شد تا اینکه مجلس نمایندگان ایالات متحده در 11 ژوئن 2002 قطعنامه ای را تصویب کرد که به کمک ها و کارهای مائوچی قدردانی می کرد. برای جالب تر کردن موضوع، برخی از محققان پیشنهاد می کنند که الیشا گری، استاد کالج اوبرلین، در همان روزی که بل برای ثبت اختراع خود از تلفن سانترال درخواست کرد، درخواست اخطار تلفن سانترالی داد - این آقایان در واقع به اداره ثبت اختراعات مراجعه نکردند. وکلای آنها از طرف آنها انجام دادند. تراویس براون در کتاب Historical First Patents: The First United States Patent for Many Everyday Things (Scarecrow Press، 1994)، گزارش می دهد که وکیل بل ابتدا به اداره ثبت اختراعات رفت. تاریخ 14 فوریه 1876 بود. او پنجمین ورودی آن روز بود، در حالی که وکیل گری در 39 سالگی بود. بنابراین، اداره ثبت اختراع ایالات متحده به جای احترام به اخطار گری، اولین حق ثبت اختراع تلفن سانترال، شماره ثبت اختراع ایالات متحده 174465 را به بل اعطا کرد. با این حال، برخی از نویسندگان این داستان را مورد مناقشه قرار می دهند و پیشنهاد می کنند که برخی افراد خاص در اداره ثبت اختراع، و احتمالاً خود بل، تخلف کرده اند.
فروش سانترال پاناسونیک 824
سانترال صفحه کلید تلفن سانترال صفحه کلیدی است که روی یک تلفن سانترال دکمه ای یا دستگاه مخابراتی مشابه برای شماره گیری یک شماره تلفن سانترال نصب می شود. زمانی استاندارد شد که سیستم سیگنال دهی چند فرکانس دوگانه (DTMF) در سیستم بل در ایالات متحده در دهه 1960 توسعه یافت و جایگزین شماره گیری چرخشی شد که در ابتدا در سیستم های سوئیچینگ الکترومکانیکی توسعه یافته بود. به دلیل نصب فراوان تجهیزات شماره گیری چرخشی در دهه 1990، بسیاری از صفحه کلیدهای تلفن سانترال نیز برای تولید پالس های قطع حلقه به صورت الکترونیکی طراحی شدند و برخی از آنها را می توان به صورت اختیاری برای تولید DTMF یا پالس تغییر داد. توسعه صفحه کلید تلفن سانترال مدرن به تحقیق در دهه 1950 توسط ریچارد دینینگر تحت مدیریت جان کارلین در بخش مهندسی عوامل انسانی آزمایشگاه بل نسبت داده می شود. صفحه کلید معاصر در یک آرایه مستطیلی از دوازده دکمه فشاری قرار گرفته است که به صورت چهار ردیف و سه ستون کلید مرتب شده اند. این کلیدها برای ارائه سیگنال ها برای مقاصد پیش بینی شده ورود داده در برنامه های تجاری اضافه شدند، اما در ویژگی های خدمات تماس سفارشی (CLASS) نصب شده در سیستم های سوئیچینگ الکترونیکی استفاده شدند. چیدمان کلیدهای رقمی با آنچه که معمولاً در ماشین حساب ها و صفحه کلیدهای عددی ظاهر می شود متفاوت است. این طرح پس از آزمایش گسترده عوامل انسانی در آزمایشگاه بل انتخاب شد. در آن زمان (اواخر دهه 1950) ماشین حساب های مکانیکی رایج نبودند و افراد کمی با آن ها تجربه داشتند. مقاله سال 1960، تنها پنج سال بعد، به طرح ماشین حساب رایج امروزی به عنوان "آرایشی که اغلب در ماشین های اضافه کننده ده کلید یافت می شود" اشاره می کند. در هر صورت، آزمایش های آزمایشگاه بل نشان داد که چیدمان تلفن سانترال با 1، 2 و 3 در ردیف بالا، کمی سریع تر از طرح بندی ماشین حساب با آنها در ردیف پایین است. کلید با برچسب ? رسماً کلید "ستاره" نامگذاری شد.
